الم - به فتح الف و لام (مفردات‌نهج‌البلاغه)الم (به فتح الف و لام) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای درد می‌باشد که حضرت امیر (علیه‌السلام) در توصیف صبر بر ناملایمات دردآور دنیایی، از این واژه استفاده نموده است. ۱ - مفهومشناسیالم به معنای درد آمده است؛ چنان‌که راغب اصفهانی آن‌را درد شدید معنی کرده است. [۱]
راغب اصفهانی، أبو القاسم حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص۸۲، دمشق، بیروت، دار القلم، الدار الشامیة، الطبعة الأولی، ۱۴۱۲.
۲ - کاربردهاآن حضرت (علیه‌السلام) در بیانی در خصوص صبر بر ناملایمات و مشکلات دنیا فرموده است: «اغض علی القذی و الالم ترض ابدا؛ چشم بخوابان بر تراشۀ چشم و بر درد، تا پیوسته راضی باشی چون در دنیا، انسان از گرفتاریها و بلاها خالی نخواهد ماند.» بایستی مشکلات را قبول کرد و این‌که به خود بگوییم: زندگی اینطور است ناراحت مباش، انسان را راحت و صبور می‌کند، و اگر در مقابل آن‌ها صبور نباشیم جز زحمت و خشمگین شدن و اعصاب خرد کردن و احیانا انتحار، راهی نخواهیم داشت. لذا امام (صلوات‌اللّه‌علیه) بزرگترین راه‌حلّ مصائب را در جلو ما گذاشته است. ۳ - پانویس
۴ - منبع• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اَلَم»، ص۵۹. |